Mohamad Reza Baghbani

وبلاگ محمد رضا باغبانی
طبقه بندی موضوعی

Mohamad Reza Baghbani

وبلاگ محمد رضا باغبانی

متعجبم از اینکه چرا برخی اساتید محترم برای تدریس درس برنامه سازی C/C++ کماکان از خانواده Turbo  استفاده می کنند ...

شاید یادشان رفته علم و تکنولوژی پیشرفت کرده و دیگر دوران داس به سر امده ...
شاید هم دوست دارند دانشجویان برنامه نویسی را با اعمال شاقه شروع کنند ...
بگذریم از اینکه محیط های توسعه مجتمعی مثل visual studio  و qt وجود دارند  البته به نظر حقیر برای برخی تازه کارها نصب و استفاده از آن سردرگم کننده و پیچیده باشد...
اما دو پیشنهاد را برا شما مطرح میکنم :
1- dev C++
2 - code::block
به شخصه با اولی چندان راحت نیستم ولی از گزینه دوم برا یادگیری و همچنین حل نمرین و ارائه پروژه بسیار استفاده نموده ام.
حال برخی ویژگی های این IDE یا همون محیط توسعه مجتمع برای شما تازه کارها چیست :
1- های لایت کردن کد ها که طبعا موجب خوانایی بهتر میشود
2-Code completion یعنی به محض شروعِ نوشتن کد، کلمات پیشنهادی را برایتان نمایش میدهد و از تایپ کامل آن بی نیاز میشوید
مثلا اگر میخواهید بنویسید #include  تا #in را نوشتید کلمه #include به طور کامل نمایش داده میشود.
3- به صورت هوشمندانه کد ها رو مرتب میکند... منظور فرو رفتگی کدها ....  مثلا اگر یک حلقه تو در تو داشته باشید حلقه دومی رو داخل حلقه اول نشان میدهد و نیازی نیست که مدام SPACE بزنید تا کدها مثل کتاب مرتب شود
4- میشود به راحتی بین پروژه های مختلف سوئیچ کرد ، برای مثال مقایسه کد نوشته های خود، با نمونه کدی که از کتاب راهنما کپی نمودید 
 

موافقین ۱ مخالفین ۰ ۹۴/۱۰/۱۹
محمد رضا باغبانی

IDE C++

محیط برنامه نویسی C++

نظرات  (۱)

۱۹ دی ۹۴ ، ۲۰:۰۱ حمیدرضا م
بنظر بنده هم محیط داس دیگر نباید تدریس شود. تعجب کردم که هنوز هم این مسئله وجود دارد! این مسئله و یادگیری و پایه در محیط داس، برای خود بنده تا سالها گمراه کننده بود. چون داس و محیط 16 بیتی و ساختار و محدودیت های 

سیستم عامل که در آن دیده میشود، خیلی وقت است که دیگر استاندارد نیست و اساس خیلی چیزها در این زمینه عوض شده است (تازه حتی در همان زمان داس هم محیطها و سیستم عامل های خیلی پیشرفته تری وجود داشتند همچون 

یونیکس).

ولی استفاده از محیط متنی یا همان کنسول/ترمینال 32 بیتی یا 64 بیتی و نوشتن برنامه های کنسولی به خودی خودش ایرادی ندارد. شاید حتی این روش برای شروع بد نباشد یا اینکه حداقل نمایش و اشاره شود تا دانشجوها درک کنند که 

اینها ابزارهای پایه و حداقل کافی هستند و اینکه براستی برنامه نویسی و کامپایلر چیست. چون محیطهای ویژوال اگر از ابتدا یا تنها ابزار مورد استفاده باشند ممکن است دانشجو ها خوب متوجه ساختار واقعی فرایند برنامه نویسی و 

کامپایل و اجرا نشوند و فکر کنند این ابزارها جزیی ضروری از برنامه نویسی و خودشان اصل کار هستند. درحالیکه در خیلی موارد به اینها نیاز نیست یا حتی به دلایلی به استفاده از روشهای پایه تر و ابزارهای زیربنایی نیاز میشود. مثلا 

اینکه بدانید کامپایلر چیست، لینکر چیست، چطور چکار میکنند، و بتوانید در خط فرمان از آنها استفاده کنید، اینها حتی امروزه نیز دانش و توانایی های کم اهمیت و کم کاربردی نیستند، هرچند برای برنامه نویسی در سطح بالا و اپلیکیشن 

نویسی کمتر اهمیت دارند به نسبت برنامه نویسی های سطح پایین تر/سیستمی یا خاص.
پاسخ:
سپاسگزارم دوست عزیز 

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی